De Handeling Van Plezier Maken

De afgelopen tijd ben ik veel aan het nadenken over plezier mogen hebben en maken. Ik merkte namelijk op dat wanneer iets me vooral of alleen plezier brengt, daar allerlei overtuigingen in mezelf aan verbonden zijn. Vooral wanneer het gaat over mijn passies volgen en de dingen waar ik mijn dagen mee vul en dan met name ‘werk’ gerelateerd. Overtuigingen van de afgelopen tien jaar ongeveer…

Ik vroeg me af wanneer ik lief en liefdevol naar mezelf ben en dan vooral wanneer ik dit mag zijn van mezelf. Ik werd me alsmaar bewuster dat er aardig wat momenten zijn wanneer ik niet (echt) lief en liefdevol naar mezelf toe ben en dat ik dit pas ben wanneer ik een bepaald lijstje heb afgewerkt, mezelf over een mentale drempel heb heen geduwd of wanneer ik mezelf een mentale berg op heb gesleurd. Om nog maar even niet te spreken over wanneer ik dan eindelijk eens plezier mag hebben.

Waarom ben ik zo streng voor mezelf? Waarom is een mens zo streng voor zichzelf?

Ik kan pas blij zijn met mezelf, lief zijn en liefdevol zijn voor mezelf, en trots zijn op mezelf wanneer ik dingen heb gedaan die ik niet leuk of fijn vond en wanneer ik me netjes aan mijn eigen lijstjes en planning heb gehouden. Blij zijn met mezelf en vandaaruit liefde hebben voor mezelf, lief zijn voor mezelf en gewoon plezier mogen ervaren zonder haken en ogen, dat vind ik enorm lastig.

In mijn hoofd heeft door de jaren heen deze overtuiging onbewust vorm kregen: dat ik pas plezier mag hebben wanneer ik het verdiend heb. Een overtuiging waar ik me steeds bewuster van word wanneer deze de kop opsteekt. Twee vragen aan mezelf komen sterk naar voren. Waarom mag plezier hebben niet meer fundamenteel onderdeel zijn van mijn dag, op de manier hoe het was als kind? En wanneer zou ik dan überhaupt iets verdiend hebben?

Met een IJsselvrouw breng ik mijn passie tot leven; hoorbaar, zichtbaar. Tastbaar. In dit ontwikkelingsproces voel ik steeds vaker en sterker dat ik vooral plezier wil ervaren tijdens dit proces en wat daaruit voort mag gaan vloeien. Ik wil dat plezier hebben een fundamenteel onderdeel is van een IJsselvrouw, zonder haken en ogen.

IJsselvrouw ontstond uit een enorme passie waar liefde en plezier aan ten grondslag liggen. Het is ontstaan uit een innerlijke (levens)bron van liefde voor de natuur en creativiteit en het kwam in beweging met een intuïtief ritme. Natuurlijk moet ik hiervoor ook dingen doen die ik minder leuk en moeilijk vind. En ook voor een IJsselvrouw heb ik een planning maar daar waar het begon, waar het uit ontstaan is voelt anders. Het mocht ontstaan uit een zoektocht die mij allereerst liefde en plezier brengt en het mag nog steeds speels ontstaan. Ik ga nog steeds mijn intuïtie achterna óf misschien beter verwoordt, ik beweeg nog steeds met haar mee. Ik wil uitdagingen aangaan maar ik voel steeds sterker dat het niet pas goed genoeg is wanneer ik op mijn tandvlees loop en wanneer ik eigenlijk al lange tijd op mijn tenen loop.

Niet langer wil ik dat mijn vreugde er pas mag zijn wanneer ik vermoeid, uitgeput, opgebrand, overprikkeld en inspiratieloos ben. Niet langer wil ik pas lief en liefdevol zijn naar mezelf wanneer ik een of andere mentale berg heb beklommen. Ik ben klaar met de gedachte dat de dingen die ontstaan en die ik tegenkom wanneer ik volledig met mijn intuïtie meebeweeg, te makkelijk aanwezig zijn in mijn leven. Dat is juist de eenvoud van magie.

Zoals ik al vaker heb gezegd en heb geschreven laat de natuur mij steeds weer zien dat van alles en iedereen de natuurlijke staat van zijn overvloedig is én dat we daar wel iets voor moeten doen, namelijk… meebewegen! Ik herinner mezelf eraan dat er momenten zijn om door angsten heen te bewegen en dat er momenten zijn om bergen te beklimmen. Om erop te vertrouwen dat de beweging creërend is maar dat in dat alles, ook de natuur niet, zichzelf ooit uitput. De natuur is een overvloed van creëren, geven, delen en weer gaan. Voor een ander en voor zichzelf.

Ik mag het gaan terug vinden in mezelf.

Als een kind zo los en vrij,
Gerdina

P.S. Ik schreef een gedicht over de sneeuw die flink viel in februari, waar Tom een lied van maakte. Als je deze wilt horen en bekijken, kan dat hieronder!