De Drang Van Creëren

De afgelopen maand, maart, ervoer ik dat mijn winterse ritme van rusten en langzamer bewegen met periodes veranderde. Mijn winterse ritme veranderde op momenten óf eerder, mijn ritme bewoog met de momenten van de lente mee.

Een ritme die ik herken als een meer naar buiten gerichte energie, vol leven en een drang om te creëren. Maar zoals de lente niet strak vanaf een punt de dagen alleen nog maar warmer maakt, zo beweegt mijn veranderende ritme ook. Er zijn dagen vol scheppende energie die dansen wil, schilderen wil en die verhalen vertellen wil maar er zijn ook dagen dat ik voel dat ik mij nog even terug trekken wil, dat ik even een stapje terug zetten wil en me iets langzamer door de dagen heen bewegen wil.

Ik sprak met mezelf af om bewuster te gaan kiezen voor de dingen die mij plezier brengen en om daar zoveel mogelijk mijn dagen mee te vullen. Zonder afspraken met mezelf zoals; voordat ik de dingen die mij plezier brengen mag ervaren, ik eerst dingen moet doen die ik moeilijk of minder fijn vind.

Ik hoef mijn plezier niet te verdienen. Plezier ervaren is, als je het mij vraagt, zo’n groot onderdeel van mijn menselijke ervaring via mijn zintuigen en mijn gevoelens. Hoe meer ik mezelf daar in mag onderdompelen, hoe meer plezier ik ervaar en dat voelt heerlijk!

Wauw! ’s Ochtends vroeg, ooievaars die overvliegen

Ik begon in maart weer met het experimenteren, met het spelen, met het creëren van IJsselmokken. Het is totaal nog geen proces die ik onder de knie heb, het is nog sterk een leerproces en ik probeer mezelf er steeds meer aan te herinneren hoe mooi het is om in dat proces te mogen zijn. Ik geniet er enorm van. Voor de warmere dagen die komen gaan, wil ik gaan kijken of ik het gevoel van die dagen kan gaan vangen in een glazuur. Het is voor mij de magische ‘grens’ van durven vertrouwen in het proces en durven loslaten. Wanneer ik mezelf over die grens durf te laten vallen, vangt het proces van creëren mij op. Om daar sterker en meer vertrouwen in te durven hebben, oh dat vult mij met de tastbaarheid van wat voor mij magie is.

Ook maakte ik mijn intuïtieve schilderij over de Guldenroede af en genoot ik enorm van dit proces. Kruiden fijn malen om in mijn verf te vermengen, de verf verdunnen met water uit de IJssel, mezelf laten meebewegen met de drang die ik voelde bij welke kleuren ik wilde gebruiken en hoe ik mijn kwast wilde laten bewegen.

Én aan het eind van de maand, wat later dan dat ik zelf had gedacht, maakte ik een tweede video voor mijn video serie, Helen Door Creëren. In deze video vertel ik over hoe enorm groot onderdeel de natuur voor mij is, helemaal wanneer het voor mij aankomt op het proces van creëren. De natuur is degene die mij laat bewegen naar de handeling van creëren. Deze maand, april, zal ik het tweede deel van deze video delen!

Ik sloot de maand af met een nieuw probeersel. Ik maakte een linosnede van de stroom van de IJssel. Ik had nog niet eerder een linosnede gemaakt en poeh, het herinnerde mij eraan dat geduld hebben voor mij niet de makkelijkste taak is. Ik ben zo enorm dankbaar voor de IJssel. Hoe zij mij steeds weer zo enorm inspireert met wat het dan ook is waar ik de drang voor voel om te gaan creëren. Ik voel dat deze linosnede misschien nog wel eens iets voor mij in petto gaat hebben en ik ben erg nieuwsgierig naar wat dat zal zijn…

Ook maakte ik weer een verhaal over deze afgelopen maand. Verhaal negen; De Drang Van Creëren kun je hieronder bekijken:

Ik hoop dat je kunt genieten van april en hoe het doet wat ‘ie wil! Sneeuw, hagel, zon en regen. Ik had nooit gedacht dat ik het ooit zou voelen maar wauw, ik vind het waanzinnig mooi!

Dans je mee?
Gerdina