Een IJsselvrouw
Ik ben Lisa Nijenhuis (29) een kunstenares en een IJsselvrouw. Al voor zeker zeven generaties wonen mijn voorouders langs de IJssel; in en rondom het dorp waar ikzelf nu, weer, woon. Ik kwam terug na een lange tocht met veel bochten en herontdekte dat ik de oude fluisteringen door de bossen kan horen bewegen en over weide boerenakkers en boven de IJssel hoor zwieren, wanneer ik de tijd neem om te luisteren. In mijn werk verbind ik de mens die onderdeel is van de natuur met zijn eigen veelal vergeten voorouderlijke wijsheid.
Helen door Creëren
Schilderingen
In mijn schilderijen meng ik zand uit lokale bossen, de IJssel en de Veluwe in mijn verf en verdun ik deze verf met water uit de IJssel. De stroom van de IJssel door het landschap heen is voor mijn schilderijen een grote inspiratie bron. In mijn tekeningen verwerk ik lokale, geneeskrachtige planten en hun werking.
Fotografie
Het liefst ga ik ’s ochtends vroeg op pad met mijn camera vlak voordat de zon opkomt. In die paar uur hangt er altijd iets magisch in de lucht. Een stilte, fluisteringen. Ik laat het moment mij altijd verrassen, wat er vast gelegd wilt worden.
Video
Sinds 21 december 2019 ben ik video’s gaan delen. Een passie waar ik al een lange tijd uiting aan wilde geven. Ik maak verschillende soorten video’s zo verwerk ik o.a. Voorouderlijke Wijsheid, eigen verhalen & zelf geschreven gedichten die Tom omtovert tot muziek en is de directe natuur om mij heen altijd het decor in mijn video’s.
Woorden
- Overvloed; de natuurlijke staat van zijnDe staat van observeren brengt me rust via aandacht. Het brengt me eenvoud. Een staat van zijn die door herhaling steeds meer vanzelf gaat. Het is makkelijk, het gaat makkelijk. Het is eenvoud. De afgelopen maanden wilde ik graag mij neutraal kunnen voelen bij regenbuien. Ik wilde niet langer de regen zien als iets negatiefs.Meer lezen over “Overvloed; de natuurlijke staat van zijn”
- Van winter tot winter (’19 – ’20)De tijd is hier waar we door het donker naar het licht gaan. Zoals de nacht vanzelf verandert in een nieuwe dag. Ik merk sinds een aantal jaren op hoe magisch deze tijd is. De tijd van de langste nacht, met de meeste donkere uren wanneer de zon eventjes stil lijkt te staan in deMeer lezen over “Van winter tot winter (’19 – ’20)”
- REGEN, WIND EN EEN WIT WIEFDe herfst is al even hier. Het moment waarop we voor heel even een evenwicht kennen. En dan kantelt het. Donkere uren lengen, dagen zitten vol regen, de wind waait over kale boerenakkers, door bossen, over de IJssel en laat de blaadjes vallen van de bomen. Eind september en begin oktober ging ik meerdere ochtendenMeer lezen over “REGEN, WIND EN EEN WIT WIEF”
