De tijd is hier waar we door het donker naar het licht gaan. Zoals de nacht vanzelf verandert in een nieuwe dag. Ik merk sinds een aantal jaren op hoe magisch deze tijd is. De tijd van de langste nacht, met de meeste donkere uren wanneer de zon eventjes stil lijkt te staan in de lucht en zo weer de lichte uren gaan lengen. Een tijd voor mij van uitademen, ontspanning, reflecteren, voelen wat nodig is, voelen wat mijn verlangens en behoeftes zijn en de tijd daarvoor nemen. Even vooruit kijken maar ik verlang vooral om met aandacht door deze magische tijd te bewegen.
Winter 2019
Van winter tot winter. Het inspireert me, fascineert me, het brengt me een rust om met de winter het begin en het einde van een cyclus te vieren, te eren, te danken. Wanneer de winter begint is voor ieder persoonlijk denk ik, men zou kunnen zeggen na de langste dag of in oktober of november. Zodat nu na de langste nacht, de lichte uren weer lengen en de zomer weer zijn intrede doet. Of dat de langste nacht ons vertelt dat we op dat moment op het hoogtepunt van de winter zitten en dit dus niet het begin van de winter is. Ik merk voor mezelf vooral op dat wanneer de dagen aanzienlijk korter worden zo ergens eind oktober en begin november ze me een rust brengen. Dat het tijd is om me te gaan terug trekken, een langzamer tempo weer te herontdekken en herinneren ze mij aan de kunst van het loslaten. De langste nacht brengt een verademing. Een diepe, diepe uitademing. Dagen waar ik mezelf compleet innestel in mezelf, waar we even stilstaan samen met de natuur.
Vorig jaar deelde ik mijn allereerste video ‘WINTERZONNEWENDE ~ De Winter Is Hier‘ op 22 december. Dat voelde zo juist. Een moment van een nieuw begin, een nieuwe cyclus. Dit jaar voelde ik ook weer enorm sterk de drang om een verandering te laten beginnen en te laten mee bewegen met een nieuwe cyclus. Zo veranderde ik de naam van ‘a Velvet Uproar’ naar ‘IJsselvrouw’. Een proces waar ik woorden aan geef in deze video. Hieronder een aantal foto’s van de winter in 2019.
Tom en ik nemen samen mijn allereerste video op 
We hebben bezoek! Zie jij de kabouter die op de Midwinterhoorn blaast? 
Mijn moeder, zusje en ik maakten ieders een krans. Dit was mijn Winterkrans! 
Kerstavond 2019 – Samen liedjes zingen
Een nieuwe cyclus (een nieuw jaar)
In januari verwelkomden Tom en ik 2020 langs de IJssel en in de mist. Een wandeling langs weilanden, een bevroren beekje en in een kleine wereld. Op dertiendag (6/1) vierde ik dat ik 28 winters op deze aardbol was en om dit te vieren maakte ik samen met Tom een wandeling over de Bomendijk vlakbij Wilp. In ons tuintje kwam de Paarse Dovenetel al weer op, kwamen kleine, kleine blaadjes aan de Vlier weer te voorschijn en ook de knopjes aan de Hazelaar. Ook deed ik een eerste poging tot het schilderen met lokaal zand, as en houtskool uit ons eigen kacheltje.
2020 verwelkomen in de mist 
Een bloementaartje die ik van mijn ouders kreeg voor mijn 28e verjaardag 
Een verjaardagswandeling samen met Tom over de Bomendijk bij Wilp 
Een prachtige zonsopgang met regen
februari
Een midwinterhoorn wandeling in december liet mij inzien hoe enorm veel tinten groen de winter bevat hier in dit Lage Land. Uit deze realisatie ontstond een tweede video genaamd ‘WINTERSE TINTEN GROEN’ in januari en februari was ik hierdoor veel met mijn camera op pad. Ook kwam de Boerenwormkruid op die ik eerder al in 2019 had geplant naast onze deur! Plus ik had een fijn en mooi moment in februari waar ik een foto van mezelf maakte om het moment vast te leggen. Ik had me half opgemaakt en keek mezelf in de spiegel aan. Ik liet mezelf toe om te voelen dat ik beide oprecht ben, met en zonder make-up.
Locatie inspiratie voor mijn video ‘WINTERSE TINTEN GROEN’ 
Een besef; ik ben beide 
De Boerenwormkruid bij onze deur begon met groeien 
Harde wind, veel vogels in de lucht
Ook ging ik eind februari met mijn ouders, m’n zusje en haar vriend en Tom naar Spanje voor mijn moeder haar 60e verjaardag! Wat best een beetje gek was voor Tom en ik. Tijdens onze reis door Europa waren wij lange tijd in Spanje en na vier jaar waren wij eindelijk weer eventjes terug. Het was heerlijk.
Het was vier jaar geleden dat we voor het laatst in Spanje waren 
Mijn zusje en ik in Sevilla 
maart
Het is de tijd waar de natuur rap wakker lijkt te worden en dan ook met bloem explosies, plantjes en het gras die met een vaart weer gaan groeien! Samen met mijn zusje en Tom nam ik de audio op voor een serie video’s genaamd ‘LENTINMANOTH’ waar ik drie odes deel aan de lente en het Nederlandse landschap. Met het begin van de lente voelde het ook dat het tijd was voor wat verandering. De onderste dreads schoor Tom er voor mij af en ik knipte zelf mijn dreads een stuk korter. Minder gewicht, minder om mee te zeulen. Ook ontving ik de meeste prachtige cadeautjes; Citroenmelisse en Smeerwortel!
De bloei begint! 
Een nieuw seizoen vroeg voor verandering van mijn haar 
De mooiste cadeautjes 
Tom en Sophie die liedjes opnamen voor mijn serie ‘LENTINMANOTH’
april
April was een enorm magische maand voor mij. De knopjes van de Meidoorn in ons tuintje stonden op springen. Zo trots! Zo gewillig! Alle frisse, felle tinten groen flikkerden en dansten zo prachtig in de zon. De overvloed van de natuur is zo’n inspirerende en waanzinnige herinnering aan onszelf. Uit ons tuintje droogde ik Brandnetels voor thee en Zevenblad voor in soepen en sauzen. Ik nam vaak wandelingen bij ons in de buurt om de ooievaars te zien vliegen en te zien zitten op hun nest. Ook op de fiets, bij de afslag om naar huis te fietsen, zag ik vaak een ooievaar op de lanteraanpaal zitten. Ze herinnerde me steeds weer aan het volksgeloof over de ooievaar. Ze brengen een nieuw begin!
De ooievaar brengt een nieuw begin 
De Meidoorn in ons tuintje 
De groene lente kleuren keerden terug 
Drogende Brandnetel en Zevenblad 
Een avondwandeling zonder winterjas
mei
‘Laten we meien, laten we meien!’ (Zinnen van het liedje voor mijn video ‘MEIEN’, die ik op 1 mei deelde.) 1 mei, het begin van de zomer! Meer uren van licht, fluitende vogeltjes, alles bloeit en groeit ook de Boerenwormkruid en Bijvoet bij ons deurtje! Mei magie, ieder jaar voel ik het weer borrelen, zwieren, roepen… Dit jaar gaf het me een duidelijkheid over welke kleuren ik gebruiken wil om mijn gevoel samen met het Nederlandse landschap vast te leggen en hoezeer de IJssel daar voor mij onderdeel van is. En nog iets magsich! Ook kwam eindelijk ons nieuwe familielid bij ons wonen; Eik, een eigenwijze, lieve knuffelkont.
Een nieuw familielid! Ons poezenkind Eik 
Bloeiende Meidoorn, Hazelaar en een strak blauwe lucht 
Tom speelt accordeon met een trotse Lisa achter de lens 
Mei magie 
Groeiende Boerenwormkruid en Bijvoet bij ons deurtje
juni
Ik maakte Vlierbloesemsiroop van de trotse Vlier in ons tuintje, wat is zij toch een cadeautje om iedere ochtend weer uit mijn raampje te zien. Ook oogstte ik St. Janskruid rond de Zomerzonnewende en maakte ik van de bloemetjes een prachtige rode olie. Op die dag wilde ik ook mijn video ‘SUNNA REES EN KLOM’ delen maar de dagen leerde mij dat ik mijn tijd mag nemen. Tom en ik maakten zelf hekjes rondom de plek waar we buiten kunnen zitten en ik transplanteerde alle Bijvoet die ik van zaad groeide hier naartoe. In juni draaide ik ook weer eens potjes en schaaltjes. Iets wat ik graag vaker wil doen.
De waanzig mooie, bloeiende Vlier in ons tuintje 
Sint Janskruid oogsten langs de IJssel 
Kleine Bijvoet 
Net gedraaide klei creaties!
juli
Een mooie maar ook een pittige maand. Een maand waar ik moe was. Een maand met regen en wolken. Een maand waar ik me erg overprikkeld voelde. Een maand waar ik een nieuwe serie begon genaamd ‘VERHALEN’; een serie waarin mijn eigen emoties en gevoel sterk naar voren komen in combinatie met Voorouderlijke Wijsheid. Verhaal 1 kan je hier bekijken. Een maand waar de Bijvoet bij ons deurtje groeide en groeide, waar ik Lavendel uit mijn eigen tuintje oogstte en liet drogen voor thee, een ‘Valhalla ladder’ maakte van hout wat ik vond langs de IJssel en oh, op zonnige dagen liet ons tuintje mij dansen als nooit te voren!
Bijvoet bij ons deurtje 
Drogende Lavendel uit eigen tuin 
Hout dat ik vond langs de IJssel 
Ons bloeiende tuintje! 
augustus
Een maand waar ik alleen thuis was. Een rustige maand om in uit te ademen. Met vroege ochtenden waar ik samen met mijn zusje naar de IJssel ging en de zon zag opkomen. Ik oogstte veel kruiden voor thee, olie en om ze te laten drogen. Ook haalde ik al mijn haver weg, uit ons tuintje om te gaan verwerken. Wat een proces! Ook deed ik in augustus veel reflectie werk. Hoe voel ik me? Waar sta ik? Waar zijn mijn grenzen? Heb ik die überhaupt?! Wie of wat of waar is mijn stem? Dit is te horen in ‘ONBEGRENSDE GRENZEN EN EEN VERGETEN STEM ~ verhaal twee’. Door de maand heen kwam verandering. Mijn zusje hielp mij mijn dreads uit te kammen. Een enorme klus waarvan ik dacht dat het niet zou gaan lukken maar toch wel! Na vijf jaar was het tijd voor verandering.
Een vroege ochtend langs de IJssel 
Kruiden drogen 
Grijze wolken in augustus, net een schilderij 
Kaasjeskruid oogsten om een olie te maken 
Haver uit eigen tuin! 
Vijf jaar dreads; tijd voor een nieuw tijdperk!
september
In september lijken de momenten, de dagen een stapje rustiger aan te doen. Alsof ze minder snel gaan. De momentjes lijken meer tijd te nemen. Meer tijd in te nemen. Zo liep ik naar Eik die op het kussen lag die mijn oma ooit maakte en toen ik terug aan tafel ging zitten landde er ineens een Lieveheersbeestje op mijn arm. (Het volksgeloof rondom deze beestjes fascineert mij eindeloos!) De Meidoornbesjes vertelde mij dat de Herfst was gearriveerd. Mijn creaties uit klei krijgen steeds wat meer vorm, ik voel steeds wat meer welke richting ik op wil. Ik filmde veel tijdens vroege september ochtenden vol Witte Wieven! Ook oogstte ik heel veel Bijvoet uit ons tuintje (wat ik wil gaan verwerken in schilderijen) en nam ik een nieuwe tattoo; de stroom van de IJssel. Ook deelde ik een oogstlied die ik samen met Tom maakte en deelde ik ook verhaal drie, HOOPJES ZAND (een ode aan mijn voorouders).
Bezoek! 
Ideetjes uitwerken in klei 
Het herfstgevoel 
Bijvoet oogsten op een warme september dag 
Magie in de lucht, de Witte Wieven zijn er! 
Een nieuwe tattoo, de stroom van de IJssel 
De herfst is er 
Een zonsopkomst langs de IJssel
oktober
Mei en oktober, van die ‘in-between’ maanden. Oktober zegt nog niet echt “winter”. Een maand waar ganzen arriveren en vertrekken. Ik in de ochtend op pad ging om de eerste zonnestralen te vangen, een maand waar ik in schilderde. Waar Tom voor ons kastanjes pofte. Een maand waarin ik drie video’s deelde. Eentje over de komst van de Herfst en hoe het evenwichtig was gekanteld, een andere video waarin Tom en ik samen een lied maakten voor Witte Wieven en ik deelde verhaal 4, ‘VALLEN ALS REGEN’. Een maand vol inspiratie.
“Lies, Lies! Kijk! Een regenboog!” – Tom 
Wat me gelukkig maakt; de zon en de natuur 
Ideetjes en creaties van klei 
Kastanjes poffen in ons kacheltje 
Schilderen 
Het Hammeler in de herfst 
Ganzen die op doorreis zijn
november
‘Tom, zullen we gaan wandelen?’ Één van de dingen die ik het allerliefste doe. Alle herfstkleuren lijken mij te doen overrompelen. Zo veel inspiratie, geruststelling, zo veel van alles. Zo veel kleur. Aan het begin van november ging ik water halen bij de IJssel voor mijn schilderijen en was het 20 °C(!) en sloot ik de maand af terwijl ik foto’s maakte voor deze nieuwe website en filmde ik voor verhaal vijf (LENGENDE DONKERE UREN & DE WIND) terwijl het – 3 °C was. De zonsondergang die ik vastlegde (zie foto hieronder) ving sterk mijn aandacht. Ik fietste van werk naar huis en tussen gebouwen en bomen door zag ik de laag hangende zon steeds weer opnieuw. Alsof ze niet verstoppen wou. Eenmaal tussen de weilanden kon ik nergens anders meer naar kijken. Zo waanzinnig mooi!
Tom en herfstkleuren 
Herfstkleuren 
Bevroren druppels 
Suikerbieten 
Waar ik me thuis voel 
Herfstkleuren 
Een zonsondergang die enorm mijn aandacht trok op de fiets
december
Een bewogen maand, wat een einde van een cyclus. Globaal gezien is het hele jaar bewogen geweest. Voor mij persoonlijk was het einde van deze cyclus vrij bewogen. Deze maand begon met mooie zonsopkomsten op de fiets, kou, het oefenen met Midwinterhoorn blazen en al dansend voor tekeningetjes. In de loop van de maand kwamen de hobbels en windstoten. Hoe sta je iemand bij? Hoe luister je, diep? Hoe troost je? Vragen die door me heen zwommen de afgelopen weken. Het einde van deze cyclus brengt een pauze. Een moment van uitademen. Van mezelf terug trekken. Even achteruit kijken, even vooruit kijken maar vooral even stilstaan zoals de natuur doet, zoals wij doen. Wanneer we met de natuur mee bewegen.
Het vastleggen van een dans voor een tekening 
Een prachtige zonsopkomst 
– 3 en Meidoorn besjes 
De eerste echte vorst na de zomer 
Oefenen, oefenen, oefenen. Midwinterhoorn blazen! 
Één van mijn favoriete plekken; Veluwezoom bij Dieren 
Een zonsondergang op eerste kerstdag
Zoals vorig jaar op 22 december een nieuw hoofdstuk begon met het delen van video’s, zo begon ook dit jaar op 22 december weer een nieuw hoofdstuk. Namelijk ‘IJsselvrouw’. Deze tijd bevat iets magisch. Er hangt zoveel in de lucht. Alsof mijn innerlijke energie samenkomt, opborrelt, er uitspat en dat dan mijn gehele lijf zegt ‘laten we uitademen en ontspannen!’ Dus dat doe ik. Hieronder kun je mijn nieuwste video ‘EEN IJSSELVROUW’ bekijken. Hier een aantal woorden die ik deelde bij de video;
‘Sinds ik in 2018 terug verhuisde naar mijn ouderlijk dorp, kwam ik fysiek en emotioneel thuis. De directe natuur, de IJsselvallei, om mij heen trok steeds meer mijn aandacht en begon mij eindeloos te inspireren. Ik kwam erachter dat voor zeker zeven generaties mijn moeder, haar moederskant hier al wonen.
Ik ben een IJsselvrouw, het stroomt door mijn lijf, al generaties lang.
‘EEN IJSSELVROUW’ is de introductie voor dit nieuwe hoofdstuk. Waarin ik vertel over mezelf, een IJsselvrouw en mijn passies. Exact een jaar geleden deelde ik mijn allereerste video ‘WINTERZONNEWENDE ~ De Winter Is Hier’. Deze tijd heeft iets magisch. De winter is hier!’
Adem uit, ontspan, reflecteer, zet intenties, sta stil zoals de natuur stil staat.
Heb een fijne nieuwe cyclus van winter tot winter!
Gerdina
IJsselvrouw 